O πρώην βουλευτής και ιδρυτικό στέλεχος του ΔΗΣΥ, δικηγόρος Ιλχάν Αχμέτ, εξέδωσε γραπτή ανακοίνωση, σχετικά με το νόμο περί νομιμοποίησης των αυθαιρέτων. Στην ανακοίνωσή του αυτή, υποστήριξε ότι η μειονότητα θα πρέπει να εξαιρεθεί από τα πρόστιμα που προβλέπει ο νόμος που θεσπίστηκε για τη νομιμοποίηση των αυθαίρετων κτισμάτων.
Η ανακοίνωση του ιδρυτικού στελέχους του ΔΗΣΥ, δικηγόρου Ιλχάν Αχμέτ, έχει ως εξής:
«Ξεκίνησε η εφαρμογή του υπ’αριθμ. 4014/2011 νόμου περί εξαίρεσης αυθαίρετων κτισμάτων από την κατεδάφιση για μια περίοδο 30 χρόνων. Ο εν λόγω νόμος επιφέρει σημαντικούς περιορισμούς στο δικαίωμα της μειονότητας στην ιδιοκτησία. με βάση τις ρυθμίσεις που περιλαμβάνει και το γεγονός ότι αφορά στην απόλυτη πλειοψηφία των ακινήτων της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης. Όπως είναι γνωστό, οι ελληνικές κυβερνήσεις, με τις διοικητικές απαγορεύσεις, τα μέτρα και τους περιορισμούς που επέβαλλαν στη μειονότητα την περίοδο 1955-1993, παραβίασαν το δικαίωμα της μειονότητας στην κατοχή περιουσίας και δεν παραχωρούσαν άδειες ανοικοδόμησης. Με τον τρόπο αυτό παραβίασαν πολλά άρθρα του ελληνικού Συντάγματος και της ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κυρίως την αρχή της «ισότητας μπροστά στο νόμο». Από το 1993 και μετά, όσες απαγορεύσεις και αν άρθηκαν, ως αποτέλεσμα των απαγορευτικών πολιτικών που εφαρμόζονταν επί 70 χρόνια το δικαίωμα της μειονότητας στην ιδιοκτησία δεν τηρήθηκε από τα υποθηκοφυλακεία και η μειονότητα αναγκάστηκε για να μπορέσει να συνεχίσει τη ζωή της, να χτίζει χωρίς οικοδομικές άδειες. Τοιουτοτρόπως, το άρθρο 23 του υπ’ αριθμ. 4014/2011 νόμου, προβλέπει την καταβολή χιλιάδων ευρώ για την εξαίρεση παντός είδους ακίνητης περιουσίας των συμπολιτών μας από την κατεδάφιση. Επειδή η τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης, δεν έχει τη δυνατότητα να πληρώσει τα πρόστιμα που προβλέπει ο νόμος, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να εξαιρέσει από το νόμο τα ακίνητα που ανήκουν σε μέλη της μειονότητας. Το νομικό επιχείρημα της μειονότητας είναι το εξής:
Σύμφωνα με το άρθρο 105 του εισαγωγικού νόμου του ελληνικού αστικού κώδικα: «Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση». Με βάση το εν λόγω άρθρο, το ελληνικό κράτος που μέχρι το 1993 δεν παραχωρούσε στη μειονότητα οικοδομικές άδειες, δεν τήρησε την υποχρέωση που του επέβαλλε ο νόμος, ενώ με το να μην παραχωρούνται οικοδομικές άδειες από το υποθηκοφυλακείο, ζημίωσε τους ανθρώπους μας παραβιάζοντας συγχρόνως το νόμο. Λόγω αυτής της παραβίασης του νόμου, συνεχίζει να υφίσταται το προς αποζημίωση χρέος της ελληνικής κυβέρνησης προς κάποια μέλη της μειονότητας. Το χρέος αυτό, θα πρέπει να ανταλλαχθεί με το δικαίωμα που πηγάζει από τη γενική ρύθμιση.
Πρόκειται για κατάφορη παράβαση του άρθρου 4 του ελληνικού Συντάγματος που προβλέπει την «ισότητα απέναντι στο νόμο», των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 5 καθώς και του άρθρου 9.
Με βάση δηλαδή το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα δικαιώματα του ανθρώπου, σύμφωνα με το οποίο «όποιος εκτίθεται σε περιορισμούς όσον αφορά στη στέγασή του και στην ανάπτυξη της οικογένειάς του» αποτέλεσαν αντικείμενο διακρίσεων κατά τις διοικητικές ρυθμίσεις λόγω της καταγωγής, της σκέψης και της θρησκείας τους, με βάση τα άρθρα 9 και 10.
Με βάση τους προαναφερθέντες νομικούς λόγους και λόγω της αρχής της «θετικής διάκρισης» που η ελληνική κυβέρνηση εφαρμόζει σε άλλους τομείς και η οποία προβλέπεται από το Διεθνές Δίκαιο όσον αφορά στις μειονότητες, ο υπ’ αριθμ. 4014/2011 δεν θα πρέπει να συμπεριλάβει και τη μειονότητα. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να περιορισθούν τα αποδεικτικά μέσα που απαιτεί ο νόμος, ή να μειωθούν τα πρόστιμα. Το γεγονός αυτό φέρει ιδιαίτερη σημασία καθώς εν μέρει νομιμοποιεί τους παράνομους περιορισμούς εις βάρος της μειονότητας που λάμβαναν χώρα επί 70 χρόνια, δικαιώνει τις ελληνικές κυβερνήσεις και αθωώνει όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις. Η παρουσίαση της αποδοχής μετατροπών επί του υπ’ αριθμ. 4014/2011 νόμου και της αναλογικής ελάφρυνσης της μειονότητας από τα πρόστιμα σαν ευλογία και επιτυχία, αντί της εξαίρεσής της από το νόμο, αποτελεί αδιαφορίας για την εξαίρεσή της από τα πρόστιμα.
Με βάση τα παραπάνω, έπειτα από την ταυτοποίηση των αυθαιρέτων που θα γίνει από τους πολιτικούς μηχανικούς και τους αρχιτέκτονες μα βάση τις διατάξεις του νόμου και αφού τα σχετικά έγγραφα κατατεθούν στις εκάστοτε Διευθύνσεις Πολεοδομίας, το κράτος έχει νομική υποχρέωση να απαλλάξει τη μειονότητα από την καταβολή των σχετικών φόρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου